Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•տան•ջում

Ստուգաբանություն

ինքն իրեն` իր մեջ տանջվելը` տառապելը ◆ Թույլ հոգու մեջ է բույն դնում ծախվելու և ամեն սրբություն ոտնահարելու գայթակղությունը, որ տանում է միայն կորստի ու հարատև ինքնատանջման։ (Վիգեն Խեչումյան) ◆ Իմ տարօրինակ ինքնատանջումը Համբակի վախ է՝ վարժության կարոտ։ Շեքսպիր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։