Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնաքննադատութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•ք(ը)ն•նա•դա•տութ•յուն

Ստուգաբանություն

քննադատական վերաբերմունք սեփական գործունեությանը, իր աշխատանքներում եղած թերությունների քննադատություն, իր սխալների բացահայտում և գիտակցում ◆ Սոցիալիստական հասարակության շինարարության յուրահատուկ հակասությունների հողի վրա ծնված պայքարի ձևերից մեկն էլ քննադատությունը և ինքնաքննադատությունն է։ (Դասագիրք) ◆ Շատ թունդ ինքնաքննադատություն ես կիկարառում։ (Նաիրի Զարյան)
հեղինակի գրած քննադատություն իր ստեղծագործության մասին

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ self-criticism գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Самокритика (ru) ‎(Samokritika) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։