ինքնըստինքյան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnəstiŋkʰˈjɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ինք•նըս•տինք•յան
Ստուգաբանություն
խմբագրելՄակբայ
- ինքնին, իր էությամբ ◆ Բավական է, որ ես հեռու մնամ և ամեն բան կվերջանա ինքնըստինքյան: (Նար-Դոս)
- ինքնովի ◆ Արդեն տանտիկին և մայր լինելը… ինքնըստինքյան մեծ գործ է կնոջ համար։ (Մուրացան) ◆ Հայի տառապանքը Մայր Արաքսի միջոցով պատմելը ինքնըստինքյան գեղեցիկ հայտնագործություն է (Դասագիրք)։
- բնականաբար ◆ Ինքնըստինքյան հասկանալի է այդ դառն տպավորությունը, որ գործեց եղբայրների վրա հաղորդած լուրը։ (Րաֆֆի) ◆ Կարդալով այս հետազոտությունը ինքնըստինքյան ծագում է հարց։ (Րաֆֆի)
- ակամա, կամքից անկախ ◆ Աչքերը փակվում են ինքնըստինքյան:
- այդ դերանվան հետ ստանում է ստորոգյալի նշանակություն ◆ Ինչ որ ասացիր, այդ ինքնըստինքյան, բացի դրանից ավելի ծանր բաներ են լինելու ։
Հոմանիշներ
խմբագրել- բնականորեն ◆ Դու գնալու՞ ես գյուղ, - ինքնստինքյան պարզ է, գնալու եմ։
- ինքնաբերաբար
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։