Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնութիւն

վանկեր՝ ինք•նութ•յուն

Ստուգաբանություն

ինքը լինելը, ինքը՝ տվյալ անձը լինելը, իր և իր անձի նույնություն ◆ Ուշադիր նայելով Արշակյանի ինքնության գրքույկը… վերադարձրեց։ (Հրաչյա Քոչար) ◆ Զոհերի ինքնությունը տակավին չէ ստուգված։ «Երևանյան օրեր»
ինքնուրույնություն ◆ Նմանողական ազդեցության տակ գրված են անոնոք, որ բնավ չեն կրեր եսին ցոլքը, ինքնության դրոշմը։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ «Երգ երգոց»֊ում շեշտված է բնաստեղծի ինքնությունը: (Մամուլ) ◆ Ես սիրում եմ նրանց բազմախորհուրդ այս ինքնության նշանը, անկրկնելի։ Եղիշե Չարենց
իրեն հատուկ գծերի ամբողջությունը
էություն, գոյություն
անհատականություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ self գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Сущность, существо (ru) ‎(Suščnostʹ, suščestvo), Своеобычность, своеобразие, самобытность (ru) ‎(Svojeobyčnostʹ, svojeobrazije, samobytnostʹ), Самостоятельность, независимость (ru) ‎(Samostojatelʹnostʹ, nezavisimostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։