Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նու•րաց

Ստուգաբանություն

որևէ գործի նպատակի համար իր անձնական բարօրությունը շահերը ուրացող մոռացող
իր ինքնությունը չգիտակցող, ինքն իրեն չճանաչող ◆ Ինքն էապես խորհրդապաշտ չէ. անգիտակցորեն թերևս բայց թե դպրոցի մը հարելու միամիտ և ինքնուրաց կանխակալությամբ մը։ (Միսաք Մեծարենց)
իր սեփական ազգությունը՝ ազգային պատկանելությունը ուրացող

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։