Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնուրոյն

«ինքնուրույն» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Ածական

վանկեր՝ ինք•նու•րույն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել
  1. որևէ մեկից կամ որևէ բանից կախման մեջ չգտնվող, անկախ ◆ Հայ քաղաքական գործիչները ծրագրեր են մշակում՝ եվրոպական պետություններ և Ռուսաստանի օգնությամբ վերականգնելու Հայկական ինքնուրույն պետականությունը։ ◆ Նա շատ լավ է իմանում, եթե իրենից նախնինքը ունեցել են և և պահպանել են Ղարաբաղի լեռների մեջ մի ինքնուրույն հայկական իշխանություն։ (Րաֆֆի)
  2. իր սեփական արժեքը` դիրքը` տեղն ունեցող, մյուսների շարքից զատվող, առանձին, առանձնահատուկ ◆ Իմ օրերում ես ցանկացա լինել վսեմ և ինքնուրույն, իմ օրերում ես ցանկացա կյանքս զոհել նրա սիրուն։ ԵԶ
  3. անկախ` ինքն առանց ուրիշների օգնության գործելու` մտածելու` վարվելու ընդունակ ◆ Գրական գիտությունների իքնաստեղծ, ինքնուրույն հեղինակությունները… աննշան են։ (Րաֆֆի)
  4. կողմնակի ազդեցություններից` ճնշումից` կաշկանդումից ազատ, ինքնատիպ ◆ Աբովյանը տվեց մի շարք ինքնուրույն և թարգմանական պատմվածքներ։
  5. յուրահատուկ, յուրօրինակ, տարօրինակ ◆ Եվան շնորհալի, հետաքրքրվող, ինքնուրույն, գեղեցիկ աղջիկ է։ (Նար-Դոս)
  6. սեփական ստեղծագործություն հանդիսացող, ոչ թարգմանական կամ փոխադրական ◆ Պարզվեց… որ վարչությունը շատ ինքնուրույն կերպով է վարում մեզանում սեփական թատրոնի գործը։ (Շիրվանզադե)
  7. սեփական նախաձեռնության վրա հիմնված ◆ Լիիմաստ են կոչվում այն բառերը, որոնք ունեն ինքնուրույն բառային իմաստ և բառային ձև։
  8. առանձնահատուկ՝ տարբերակիչ գծերով օժտված, ինքնատիպ, յուրահատուկ ◆ Այդ մասին պատմությունը տալիս է մեզ մի շատ ինքնուրույն և ժամանակի բնավորությանը խիստ հատկանիշ օրինակ ◆ Մինչև անդամ անճոռնի հագուստի մեջ ակամա համակրանք գրավող ինչ֊որ ինքնուրույն բան էր ներկայանում։ (Նար-Դոս)
  9. սեփական դեր ու նշանակություն ունեցող, առանձին ◆ Գիտության ինքնուրույն ճյուղ։
  10. առանց կողմնակի միջամտության, բնական, բնականորեն ◆ նրա խելքը, դատողությունները և բոլոր մտավոր կարողությունները ավելի ինքնուրույն կերպով են զարգանում։ (Րաֆֆի)
  11. մեկուսի, ինքնամփոփ ◆ Նա ուրիշի հետ չի առնչվում, ինքնուրույն կյանք վարում։
  12. (նորբ․) ինքնատիպ, յուրօրինակ
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. անկախ, ինքնօրեն, ինքնագլուխ, ինքնիշխան, ինքնավար
  2. առանձին, մասնավոր, ինքնահատուկ
Արտահայտություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։