ինքնօգուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɔˈɡut]
վանկեր՝ ինք•նօ•գուտ
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) իրեն օգուտ բերող՝ օգտակար ◆ Առերևույթ վեհամիտ ու ինքնօգուտ, բայց ըստ էության հակառակորդին հարմարվելու կրավորական կեցվածքը․․․։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։