Հայերեն դարձվածք

  1. ուշքի գալ (փխբ․) ◆ Ես դեռ ինքս ինձ չէի եկել․ իմ դիմաց նստել էր ժամանակակից հայ գրականության մեծագույն դեմքերից մեկը։ Հայրենիքի ձայն ◆ Ինքնաշարժ մը զիս ճզմած էր։ Տակավին բոլորովին ինքզինքիս չեմ եկած։ Զարեհ Որբունի ◆ ֊Ի՞նչ գլուխեն չեք զատվիր, ձգեցեք խեղճը ու ինքզինքին գա անգամ մը, հա՞լ մնաց վրան։ Մնձ․
  2. սթափվել, լավ մտածել, խելքի գալ (առավ․ հրամ․) ◆ ֊Ինքզինքի՛դ եկուր։ Երկրորդ անգամ դեպի գիտակցություն այս կոչը անօգուտ ըլլալուն չափ վտանգ ալ ուներ։ Հակոբ Օշական ◆ ֊Դուն քեզի եկ, դրացի՛․ կնկա հետ չափվիլը լավ բան չէ։ Համաստեղ ◆ Հորդորեց տղան գալ ինքնիրեն, քիչ մը մտածել։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։