Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ի•շել 

Խարբերդ, Մուշ, Արաբկիր, Տարենտե, Քեսաբ, Սվեդիա, Սասուն՝

  1. նայել ◆ Իշե էն պուտուկներու բերան սեր կա՞: Խաչիկ Դաշտենց ◆ Իշեցի՝ սև Հարոն էկավ, կոլավ (թաղիք) վըր թևերուն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. հոգ տանել, խնամել
  3. սպասել ◆ Ես չիջա ցածր, ըսեցի ... Կեցիր մինչև գիշեր իշենք իմ կնկա քով ո՞ր կիգա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թբիլիսի, Պոլիս, Խոտուրջուր, Խարբերդ, Քեսաբ, Համշեն, Սվեդիա, Հաճն, Տարենտե, Վան, Կիլիկիա, Մարաշ՝

  1. հիշել ◆ Թող անգամ մը կաթս իշե, Վերջը չի լա գերեզմանս։ (Թլկատինցի)
  2. Թբիլիսի, Պոլիս՝ հիշեցնել
  3. Պոլիս՝ դեմքով նման լինել մեկին
  4. Վան, Պապեն՝ հիշատակել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։