իշել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ի•շել
իշել 1 խմբագրել
Խարբերդ, Մուշ, Արաբկիր, Տարենտե, Քեսաբ, Սվեդիա, Սասուն՝
- նայել ◆ –Իշե էն պուտուկներու բերան սեր կա՞: Խաչիկ Դաշտենց ◆ Իշեցի՝ սև Հարոն էկավ, կոլավ (թաղիք) վըր թևերուն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- հոգ տանել, խնամել
- սպասել ◆ Ես չիջա ցածր, ըսեցի ... Կեցիր մինչև գիշեր իշենք իմ կնկա քով ո՞ր կիգա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
իշել 2 խմբագրել
Թբիլիսի, Պոլիս, Խոտուրջուր, Խարբերդ, Քեսաբ, Համշեն, Սվեդիա, Հաճն, Տարենտե, Վան, Կիլիկիա, Մարաշ՝
- հիշել ◆ Թող անգամ մը կաթս իշե, Վերջը չի լա գերեզմանս։ (Թլկատինցի)
- Թբիլիսի, Պոլիս՝ հիշեցնել
- Պոլիս՝ դեմքով նման լինել մեկին
- Վան, Պապեն՝ հիշատակել
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։