Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) անհակացող, անպետք (մարդ) ◆ Հանդիպած էր էշու կտոր Հայ կառապանի մը որ... ամենազզվելի երգ մը երգած էր։ Շահան Շահնուր ◆ Բայց, իշու կըտորը չենք յա [«հո»], գիտենք, որ մեկ մեկ ալ կընե երկուք։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։