իշխանավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iʃχɑnɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ իշ•խա•նա•վոր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- իշխանություն ունեցող, իշխող
- որևէ գործի՝ հիմնարկի ղեկավար՝ վարիչ, պետ
- իշխանության ներկայացուցիչ, պետական կառավարման մարմնի պաշտոնյա
- տեր, տնօրեն
- մեծավոր
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս պաշտոնավոր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։