իջնող ինտոնացիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [id͡ʒnɔʁ intɔnɑt͡sʰˈjɑ]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) այն ինտոնացիան, երբ հնչյունը, դարձվածքը, շարույթը կամ նախադասությունը արտասանվում է խոսքի տոնի, հնչունների աստիճանական նվազումով, ինչպես հետևյալ նախադասություններում ՝«Չե՛մ ուզում քեզ տեսնել», Боюсь я одна сидеть

Հոմանիշներ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ нисходящая интонация (ru) ‎(nisxodjaščaja intonacija), надающая интонация (ru) ‎(nadajuščaja intonacija)
• անգլերեն՝ falling intonation
• ֆրանսերեն՝ intonation descendante
• գերմաներեն՝ fallende Intonation

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։