իսկոթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ իս•կոթ
- վայրի բանջար, որ ուտում են թթու դրած ◆ Ի՜նչ քեղ կար այդ բացատում, ի՜նչ քեղ... Բա անմահական իսկոթը, որից մեր նաներն ու տատերն անմահական թթու էին բռնում։ (Վախթանգ Անանյան) ◆ Ես հիշում եմ ծառերին բուսած հսկայական սունկերը, կծվուկը, թրթնջուկը, իծկոթը, մյուս անմահական բույսերը։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։