Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ իս•պաթ 

  1. Նոր Նախիջևան, Կարին՝ ապացույց, փաստ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. իսպաթ անել՝ էնել - ապացուցել, հաստատել ◆ Ե՞ս եմ վատ մարդ ... ինչո՞վ կարաս իսպաթ անիլ: (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Բղդոն կը դառնա գիկա, ուր տեսած ու լսած գուզե իսպաթ էնե վըր կնկան, քոռախադի շհադ չկա, կնիկ ինքար կէնե։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Աս մարթուն վըրան պարտքը իսպաթ կէնեն, ձեռքին հազար դուռուշը կառնեն։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. իսպաթ լինել՝ էղնել - հաստատվել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։