Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ispɑrɑkɑn mɑkˈbɑt͡sʰ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) գրաբարում մակբայի տեսակ, որի մեջ խմբավորվում են իսպառ, բնալ, բնավին, ամենևին և նման մի քանի այլ եղանակավորող բառեր և մակբայեր

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։