իստիր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ իս•տիր
- Կարին՝ հարազատ ◆ Ես ... իմ իստիր օրթուս պես էմեկ ունիցիր իմ վըրան։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Իստիր մարը լսիլ է, - Վախ, վախ, տղա, - ասիլ է։ Փրքշ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։