իտալական լեզուներ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [itɑlɑkɑn lɛzuˈnɛɾ]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) հնդեվրոպական լեզվընտանիքի ռոմանական ճյուղի ենթաճյուղ, որի մեջ մտնում են դրական և ժողովրդական լատիներենը, օսկերենը և ումբրերենը

Հոմանիշներ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ италийские языки (ru) ‎(italijskije jazyki)
• անգլերեն՝ italian
• ֆրանսերեն՝ italien
• գերմաներեն՝ italienisch

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։