Հայերեն

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) այնպիսի սոցիալական խումբ, որն իրականում գոյություն ունի տարածության և ժամանակի մեջ և որի անդամները պարբերաբար շփման մեջ են մտնում միմյանց հետ (դասարան, աշխատանքային խումբ և այլն) կամ կարող են անմիջականորեն հաղորդակցվել (գործարանի կոլեկտիվ, դպրոցի կոլեկտիվ և այլն)


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։