իրավազոր
Հայերեն
Ածական
վանկեր՝ ի•րա•վա•զոր
Ստուգաբանություն խմբագրել
- պետության կամ իշախանությունների կողմից մի բան անելու իրավունք՝ արտոնություն ունեցող ◆ Մեզ հարկավոր է իրավազոր հիմնադիր ժողով։ (ՍՇհմ.)
- օրինական իրավունքով օժտված, իրավազորությամբ օժտված
- որևէ կարգի լիազորություններով օժտված
- ամեն իրավունքով՝ արտոնություներով օժտված, ամենազոր ◆ Ամեն ինչի օրինավոր է, թագավոր իրավազոր: Դերենիկ Դեմիրճյան
- օրինական, իսկական ◆ Փողոց ելան Ցարցինի պրոլետարները հուզված նրա տերն իրավազոր ու պաշտպաններն անձնուրաց։ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- իրավասու
Արտահայտություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։