իրավազուրկ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [iɾɑvɑˈzuɾk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ի•րա•վա•զուրկ 

Ածական

1. իրավունքներից զուրկ, ճնշված, օրինական իրավունքներից չօգտվող ◆ Այո, այդ ճնշվածները գործելու տենչով վառված, բայց միշտ իրավազուրկ զինվորադրյալներ են: (Մուրացան)
2. իրավազրկություն արտահայտող` պարունակող, իրավազրկությամբ բնորոշվող ◆ Գործակատարների շահագործումը տերերի կողմից նրանց իրավազուրկ վիճակը… Շիրվանզադեի ուշադրության կենտրոնում են եղել: (Արսեն Տերտերյան)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։