իրավարարություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [iɾɑvɑɾɑɾutʰˈjun]
վանկեր՝ ի•րա•վա•րա•րու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրել- դատարանի վարույթին չպատկանող վեճերի լուծումը իրավարարների կողմիցն (արբիտրաժ)
- հաշտություն ◆ Գոտեմարտը վերջ գտավ իրավարարությամբ և համաձայնությամբ։ (Գրական թերթ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- արբիտրաժ, իրավընտրություն (իրավ․) (հզվդ․)
- դատավորություն
- տե՛ս իրավասիրություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։