Հայերեն դարձվածք

  1. գալ միանալ ◆ Ու լըվանալով շրշուն թըփերը, / Սուր հոսում էին ընկած իրարու: ◆ Կնիկները իրար ինկան, փնտռեցին։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։

Հայերեն դարձվածք

  1. կռվել, գզվռտել ◆ Հաշտվել չունեին. անընդհատ իրար էին ընկնում: ◆ Շատ իրուր հետ ընկան էդ ծառի պատճառովը։ ◆ Դեռ կը խոսեին, կը բարկանային, իրար կ՛իյնային հետո, կը պատռեին իրարու գլուխ։ Էդուարդ Բոյաջյան
  2. իրար խառնվել ◆ Մայրը կծկվեց նրանց վրա հեծկլտալով զափթիաներն [«ժանդարմներն»] իրար ընկան: Ահ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։