խառնաշփոթ վիճակի մեջ ընկնել․ իրար անցնել ◆ Աշուն էր, երբ լուր բերին, թե մոտակա շրջանում հայ, թուրք խառնվել են իրար, գուղեր են կրակում։ (Ակսել Բակունց)◆ Էկան տուն որ՝ քաղաքը խառնվել ա հիրար։ ◆ Մի թիվ սխալ գնաց, բոլորս կխառնվենք իրար՝ այստեղից մինչև Մոսկվա։ ԳԱրշ․
շփոթվել, շվարել ◆ «Հարի ֆ» են, կորցնում են գլուխները, փածչում են դես ու դեն, խառնվում են իրար։ Գուրգեն Մահարի◆ Շուշան մայրիկը թուղթն է դնում, դասը չսերտած աշակերտի նման խառնվում իրար։ «Մանկավարժ»◆ Էնպես ալ մարդիկ իրար խառնվան։ Համաստեղ
անհանգստանլ, իրար անցնել ◆ Կառավարման կետում իրար խառնվեցին։ «ՍՀ»