Հայերեն դարձվածք

  1. իրար վրա հարձակվել, կռվի, վեճի բռնկվել ◆ Կատաղի թափով իրար են հասնում, / Հենց որտեղ որ է միմիյանց կջարդեն։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Խոսքերն իրար հասավ, ղոշուն [«զորք»] կապեցին իրար վրա։ ◆ Խոսք մ ՛էնու մոտեն, մեկ էնու մոտեն, կը խասին իրար:

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։