Հայերեն դարձվածք

  1. գզվռտել, իրար միս ուտել ◆ Մարդիկ իրար ուտում են, կողոպտում են, սպանում են բարոյապես։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Թշնամին էլ աչքերը չորս արած նայում է, թե ե՛րբ ենք «իրար ուտելու», որ ինքն ել լեշակեր ցինի բնազդը նորոգի։ «Հայաստանի Հանրապետություն» ◆ Կը դժվարանայի հավատալ, թե մարդիկ գազաններու պես իրարու վրա հարձակված՝ իրար կ’ուտեին։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Էն վախտն ա քաղաքը մտնոմ, որ սաղ Վրաստանը, Կավկազը դոնմիշ էլած «շուռ եկած»՝ մեկ-մեկու ուտելիս են ըլում։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Պրոլետարներ՝ ամե՛ն ազգությն ու ցեղի՝ / Իրար հանդեպ կեցած տարինե՜ր է արդեն, / Որ լափում են իրար՝ մղված դեղին / Կապիտալի ձեռքվ։ Եղիշե Չարենց
  2. կատաղի վիճել՝ վիճաբանել ◆ «Էսօր Մանասենք էլի ուտում են իրար»։ Ստեփան Զորյան ◆ Երկու ժամ է երկու եղբայր իրար կերան։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հայերեն դարձվածք

  1. կուտակվել ◆ Թղթապանակում քաղաքացիների դիմումներն արդեն իրար են ուտում։ «ՍՀ» ◆ Էն օրը խանութում երշիկ էին ստացել․ հերթն իրար էր ուտում։ «Հայաստանի Հանրապետություն» ◆ -Ի՛նչ ընեմ, Ղուկաս աղա, գիտես օրերը երկնցան, գործերին ալ իրար րեն ուտեր կոր յա։ (Արփիար Արփիարյան)

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։