իրեղեն
Հայերեն
վանկեր՝ ի•րե•ղեն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- իրեր (հվքկն․)
- ուղևորի իրեր, ուղեբեռ, ծանրոց
- (նորբ․) սպասք, կահկարիսի
| Թարգմանություններ | |
Ածական
- իր հանդիսացող, նյութական դրսևորում ունեցող, իրային ◆ Սկսեց նայել պատուհանները, սկսեց քրքրել բոլոր դարակները, որոնց մեջ պահված էին յուր իրեղենները։ (Րաֆֆի) , ◆ Երեկոյան նա իրեղենները տեղափոխեց։ (Շիրվանզադե)
- ◆ Ընկրոջ հեռանալուց հետո նա սկսավ կարգի բերել յուր իրեղենները և կապկպել։ (Մուրացան) , ◆ Թող առաջ տանեն իրեղենները և տեղավորեն։ Լ Մանվ
- ◆ Իրեղեն տվյալներ։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- իրեղեն ապացույց(ներ)
- հնացագործության հետ կապված իրեր՝ առարկաներ, որոնք հնարավորություն են տալիս հանցագործությունը բացահայտելու (իրավ․)
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։