ուշթափվել․ անգիտակից վիճակի մեջ ընկնել ◆ Այստեղ ինձ կորցրի։ Աչքերս մթնեց Զառանցանքն հատավ ւ տեղի տվեց Տկարությունը վաստակած մարմնիս։ Լերմոնտով ◆ Չուխաճյանը [Չուխաջյանը] մինչև վերջին վայրկյանը ինքզինքը չի կորցնուց։ «Զարթոնք»◆ Եվ շարունակեցին խմել այն աստիճան, որ պարտապահանջը գրեթե ինքզինք կորցուց։ Երվանդ Օտյան
շփոթվել ◆ Այժմ այս մարդը շփոթվեց և իրան կորցրեց։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Մանկահասակ աղջիկը նրա ձայնից սոսկաց, սարսափեցավ և միանգամայն կորցրեց իրան։ (Րաֆֆի)◆ Շփոթի մատնված, առանց սակայն ինքզինք կորսնցնելու․․․ ամենայն լրջությամբ մի քանի տող կ’արտասանե։ Վահրամ Մավյան
մոլորվել․ անելիքը չիմանալ ◆ Ասես սառը ջուր էին մաղել Պետու գլխին։ Իրեն կորցրել էր, շիվարել։ (Ակսել Բակունց)◆ Սակայն հոն ուր չեմ կրնար սփոփանք գտնել զիս տառապեցնող ցավեն, ինքզինքս կը կորսցնեմ։ ԶԱս ◆ Հայրն այնքան «կորցրել է իրեն», որ իր տանը, մոր սարքած տանը պիտի նստի մի «գաղթական»։ Ստեփան Զորյան
սաստիկ հուզվել ◆ Մի րոպե ես ինձ կորցնում եմ։ Առհասարակ երբ կինը ալիս է՝ ես ինձ կորցնում եմ։ Գուրգեն Մահարի◆ «Պզտիկ, նիհար, ջղային կին մըն է որ բոլորովին կորսնցուցած է ինքզինքը և քիչ մը, քիչիկ մը գոնե իր վիշտը ծածկելու կարղությունը չունի»։ Շահան Շահնուր◆ Խեղճ տղա՛, քանի Թիֆլիսին մոտենում էր, իրեն կորցրածի պես էր լինում։ (Պերճ Պռոշյան)
Ուշաթափ լինել ◆ Եթե նրա փոխարեն թույլ նյարդերով մի մարդ լիներ, հավանաբար իրեն կորցներ, հուսահատվեր։ Երեկոյան Երևան◆ - Չէ, եղբայր, Սմբատ Մարկիչն իրեն բոլորովին կորցրել է, այսպես ասած, ղեկը ձեռից բաց է թողել։ ԱլՇ
(փխբ․) հավասարակշռությունը չպահել, իրենից դուրս գալ ◆ Երբեմն նա այնպես էր զայրանում ու բորբոքվում, որ կորցնում էր ինքն իրեն։ Սոլովցովա ◆ Ու քանի անցնում են ժամերը, օրերը կայարանները, այնքան ավելի գազազում ենք ու կորցնում մեզ։ Գուրգեն Մահարի◆ Երկուշաբթի, երբ իմացած էր եղելությունը, բարկութենեն ինքզինքը կորսնցուցած էր։ Արմեն Դարյան◆ Այո՛, նույն միջոցին ցնորական տենդե մը բռնված՝ ինքզինքս կորուսի և եթե ձեռքս տային քեզ՝ արյունդ կը խմեի։ (Մաթևոս Մամուրյան)