Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ իրիկ•նա•մուտ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) երեկոն ընկնելու՝ սկսվելու ժամանակը, իրիկնադեմ, իրիկնապահ, իրիկնաժամ ◆ Փռվել է լայն իր թևերով մի գորշահեր իրիկնամուտ: Եղիշե Չարենց ◆ Այն իրիկնամուտերերն մին էր, որոնք Վենետիկն այնքան դյութիչ կնենք։ (Արփիար Արփիարյան) ◆ Դռան ճռռոցի վրա կովը ետ նայեց, իրիկնամուտի լույս ընկավ դեմքին։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս իրիկնադեմ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։