Հայերեն դարձվածք

  1. ծայրաստիճան համառ (իր խոսքի, կեցվածքի և այլնի մեջ) ◆ - Քո հերը մեկ շատ իր ասածի մարդ է, մեկ որ «չէ» ասեց, էլ ողջ աշխարհը նրան չի կարող «հա» ասել տալ։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ - Էնքան ասացի մեզ մոտ մնացեք, մինչև տուն կստանաք, չլսեց, շատ իրա ասածի է Արամդ։ Գրիգոր Բալասանյան ◆ - Աղջի, դու էլի՞ կողքի ընկար։ Ի՞նչ քո ասածին ես։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ - Մենք ի՞նչ իրավունք ունենք իրենց ասածի կանանց վրա, մենք հեչ ենք, ոտի ցեխ։ ն.տ. ◆ Օրինաց հնազանդությունը պետք է, բայց ուտիացիք էլ յուրյանց ասածի են, նույն բառի պոչիցն են բռնել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Իր ասածի, խոսքի տեր ղեկավար չունենք։ «Հայք» ◆ - Էտենց իր ասածութինն էլ ի՞նչ է քա՜: Սունդ.

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։