Հայերեն դարձվածք

  1. գլխի շարժումով ասվածի՝ եղածի նկատմամբ անորոշ վերաբերմունք արտահայտել ◆ Փոթորի՞կ է լինելու․․․։ ◆ ֊Այո՛,֊ պատասխանում է նա անհոգությամբ ու թափ տալիս գլուխը։ Բաշինջաղյան ◆ Ծեր ուղտապանը գնալով ավելի ու ավելի էր մռայլվում։ Նա նայում էր երկնքին և գլուխը թափահարում։ ◆ Ու գլուխ կը թոթվեն, զարմանալի աշխրքի բանին, Խաչանենց հսկա քայքայումին։ Հակոբ Օշական
  2. (արևմտհ․) նմուշի մեջ ◆ Ու շրջանակը գլուխը կը թոթվե, հավանություն, համեմատություն արտահայտելու համար։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։