իր հոգին կորցնել
Հայերեն դարձվածք
- անխիղճ դառնալ ◆ Բայց մի՞թե այդ մատնիչը, այդ արնպարտը, այդ հոգին կորցնողը Դավթին էր, իր ամուսինը։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ - Ինչ ուզըմ ես արա՝ գիտես. ես էլ ծեր կնիկ եմ, իմ հոգին կորցնիլ չեմ: ◆ Եվ այժմ հանկարծ այս դժոխք կրա՜կը, որ իր հոգին վառեց. իր զավակների՞ն է սպանել, հոգի՞ կորցնել: Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ - Տյու ծռա՞ր. տանե [«ո՞ւր»], խո չե՞յ կուրիսե խոգիմ. մեղք չի՞:
Աղբյուրներ
խմբագրել- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։