իքրամ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ikʰˈɾɑm]
վանկեր՝ իք•րամ
- Կարին, Բասեն, Խոտուրջուր, Մուշ, Վան, Մոկս՝ պատիվ, հարգանք, հյուրասիրություն ◆ Փոխտեփոխտ օրական մեկ ոտւն կը տանեն կատուն ◆ Էլ ազաթ, էլ իքրամ, տո՜ ես ի՞նչ գիտամ` էլ օչխար մորթել, կատվիպատիվ էղեր էր շահի պատիվ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրել- Իքրամ անել` էնել, Պատիվ` հարգանք ցույց տալ, պատվի` հարգանքի արժանացնել ◆ Էսա կիշեր ես իմ յաթաղ քե իքրամ կամին Ահ ◆ Խաղ կանչողի կնիկ էդոր շատ իքրամ կէնե կը (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։