Հայերեն դարձվածք

  1. աստվածատուր․ բնատուր լինել ◆  Որ հանճարիդ այնքա՜ն անայլայլ և իմաստուն լույսով / Ներբողել ես շահերի սխրությունները սին, իբրև ուղի անմեռ, որ տրվում է վերուստ: Եղիշե Չարենց ◆  Ոչ բոլորին է վերուստ տրված ֆուտբոլը այդպիսի նրբությամբ դիտելու...կարողություն։ ◆  Եվ լուսինը ի վերուստ տրված իր ժպիտը անդարձ մոռացած, / Սկսեց քրքջալ և վերից մեր գլխին պաղ մոխիր թափել։ Չ․

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։