լաբորանտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑbɔˈɾɑnt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լա•բո•րանտ
Ստուգաբանություն
խմբագրել< лаборант < լատ․ laborans (laborantis)
Գոյական
- գիտական հիմնարկության կամ ուսումնական հաստատության լաբորատորիայի գիտատեխնիկական աշխատակից ◆ Լեզվի ինստիտուտն ստացել է լաբորանտի հաստիքներ։
- պրոֆեսորի կամ դասախոսի լաբորատոր աշխատանքների համար անհրաժեշտ սարքերը, նյութերը և այլն պատրաստող աշխատակից ◆ Նա լաբոբանտից պահանջում էր գրել այն, ինչ ցույց էր տալիս շաքարաչափը։ Անահիտ Սեկոյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- գործորդ, աշխատորդ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | լաբորանտ(ը) | լաբորանտներ(ը) |
| Սեռ. | լաբորանտի | լաբորանտների |
| Տր. | լաբորանտին | լաբորանտներին |
| Հայց. | լաբորանտի(ն) | լաբորանտների(ն) |
| Բաց. | լաբորանտից | լաբորանտներից |
| Գործ. | լաբորանտով | լաբորանտներով |
| Ներգ. | (լաբորանտում) | (լաբորանտներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։