Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լա•զա 

  1. Պոլիս, Պարտիզակ՝ մեծ տակառ, որի մեջ խաղող են տրորում ◆ Խաղողը լազան դրինք քի ճմրենք։ Գուրգեն Մահարի ◆ Լեռներու տեփեն ձուն է, Լազան գինի լեցուն է, փեսան գինին լեցընե, հարսընցուին խըմցըմե։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։