Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լալէ

վանկեր՝ լա•լե 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) ուսուցիչ, խնամատար, դաստիարակ (օտար․) ◆ Քո ծերունի լալեն յուր մորուքի մազերի չափ փորձառություն ունի, - ասաց վճռական ձայնով լալեն։ Վրթանես Փափազյան

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։