Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լալկուել

վանկեր՝ լալկ•վել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. լալ դառնալ, համրանալ ◆ Թող լալկվի էդ ասողը։ (Հակոբ Հակոբյան) ◆ Ու եթե լակվել՝ արհամարհանքից և ոչ թե վախից։ Պարույր Սևակ
  2. պապանձվել, պատասխան չկարողանալ տալ (փխբ․) ◆ Երեխան այնքան է ձյան վրա կանգնել լալկվել է։

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս համրանալ
  2. տե՛ս պապանձվել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել