լալուշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ լա•լուշ
Ղարաբաղ՝
- շների ու գայլերի խմբովին ոռնալը, ոռնոցը
- կանանց կամ երեխաների ամուկ-աղաղակը
Արտահայտություններ խմբագրել
- լալուշ անել՝ քցել
- ոռնալ ◆ Շները լալուշ են անում, գայլի հոտ են առել։
- առանց դիմացինին լսելու վայրիվերո խոսել՝ աղմկել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։