Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լա•կեյ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

< лакей < ֆր․ laquais

Գոյական

  1. (նորբ․) տնային ծառա, սպասավոր (հնց․) (արտսհմ․) ◆ Խանումների երևից երբեմն վազում էին իրենց լակեյները: (Արփիար Արփիարյան)
  2. ստրկամիտ, ծառայամիտ, ստորաքարշ մարդ (փխբ․) ◆ Բուրժուազիայի փորձված լակեյները որոշել են…կռվել խորհրդային իշխանության դեմ։ (ՍՇհմ.)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։