Հայերեն

վանկեր՝ լա•կո•լիթ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< лакколит < հուն․ lakkos փոս + lithos քար

Գոյական

  1. (երկրբ․) սնկաձև ինտրուզիվ մարմին, որի հատակը և տանիքը ներդաշնակ են պարփակող ապարների շերտավորությանը

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։