Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լա•կոտ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Փոխառություն՝ ճաներեն lakoti:

Գոյական

  1. շան (երբեմն նաև ուրիշ կենդանիների) ձագ ◆ Լսվում է հնակարծ ձայնը լակոտի, որ քոչից կալանչ է գալիս։ Վահրամ Մավյան
  2. երեխա (նախատական, բարկացած ժամանակ կամ ընտանեբար) ◆ Գայլը ծառի փթռակ է ուտում, իր լակոտն է ուտում։ Հովհաննես Թումանյան
  3. ապօրինի ծնունդ ◆ Աղվես սպանելը հիմա դեռ արգելված է, բայց մայր գայլի ու լակոտների համար բարձր գին են տալիս։ Սերո Խանզադյան
  4. ստահակ, գյադա (հյհյ.) ◆ Դեռ լակոտն է, նրա հետ ինչ պետք է խոսես։ Սերո Խանզադյան
  5. սայլի բարձերի տակի երկու հաստ փայտերից յուրաքանչյուրը, ճամբ (գվռ․)
  6. կամասայլի մաս. երկու իրար վրա հաստատված փայտեր, որոնց վրա անց են կացնում ձիու չվանը (գվռ․)
  7. տհաս, տվայլ գործի համար տաիրքով փոքր (անարգական և մտերմական)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ձագ, շնաձագ, շանլակոտ, լակոտաշուն, շնիկ, թուլա, բոճի, մնիկ (ժղ․)
  2. կոռնակ
  3. տե´ս ապօրինածին

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել