Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լա•ղաբ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ խոսակցության ձև, խոսելու շնորհք ◆ Մի լաղաբ էլ չունի, որ մարդի բան հասկացնի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Վարդապետին ըսեցին ըրախեդ մեռնի։ Ասեց ես ըրախա չունեմ, ամա քու լաղաբը չի լաղաբ։ (Ձեռագիր)
  2. Նոր Նախիջևան, Կարին՝ ազգանուն
  3. Նոր Նախիջևան, Կարին՝ ծաղրական անուն
  4. Կարին՝ կերպարանք, տեսք
  5. Թբիլիսի՝ պատիվ, հարգանք

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։