Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լա•նա•թուփ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. լայն, ընդարձակորեն փռված թուփ ունեցող ◆ Ավելուկների հետ բան էին սուր փշերով ծածկված տատասկները և աղշբանք կոչվող բարձր ու լայնաթուփ բույսը։ (Մկրտիչ Արմեն) ◆ Լայնաթուփ տերևներ կստացվեին դրանցից։
  2. տե՛ս լայնատերև

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս լայնատերև

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել