Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լայնք 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. լայնություն ◆ Ճահճի լայնքը աչքի չափով քսան քայլից ավելի չէր թվում ինձ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Կային խալիներ, որոնց լայնքը ավելի չէր քսան խան արշինից։ (Ակսել Բակունց)
  2. մարմնի հաստություն, գիրություն (ժղ․) ◆ Մի ժողովուրդ, որ փռված է ողջ աշխարհի լայնքի վրա։ Պարույր Սևակ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս լայնություն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. լայնք տալ - նույնն է՝ լայնքին տալ
  2. լայնքն ու երկայնքը մեկ դարձնել - սաստիկ ծեծել
  3. որը լայնքին է քաշում, որը երկայնքին - ամեն մարդ դատում է ըստ իր քմայքի, իր ուզածի պես
  4. լայնքնի երկայնքին չափել - մանրամասն, բազմակողմանի զննել, քննել
  5. լայնքին տալ
    1. լայնանալ, լայնությամբ աճել, ավելանալ, ընդարձակվել
    2. գիրանալ

Աղբյուրներ

խմբագրել