լանգար
Հայերեն բարբառային բառ
լանգար 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [lɑŋˈɡɑɾ]
վանկեր՝ լան•գար
- Արարատյան՝ երկար ձող, որ լարախաղացը պահում է ձեռքին հավասարակշռությունը պահելու համար ◆ Հայ անգառը, անգառը, ծափ տու թող գա լանգառը: Ահ ◆ Նրա լանգարը գետինը հասավ։ (Խաչատուր Աբովյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
լանգար 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [lɑŋˈɡɑɾ]
վանկեր՝ լան•գար
- Սասուն՝ պղնձե մեծ ու ոչ խոր աման՝ ճաշ ուտելու համար ◆ Ինծի հետ էկող մարդը մե մենծ լանգյառիմ փլավ լըցեց բերեց ինծի օր ուտեմ Ահ
- Կարին, Վան, Մոկս՝ պղնձե սինի՝ սկուտեղ ◆ Գնաց մեյ լակառ ոսկի լըցրեց։ Սասնա ծռեր
- Շիրակ՝ կոնք, լագան
- Մուշ՝ կլոր դեմքով՝ երեսով
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։