Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լանկ•լա•վազ 

  1. Վան՝ վտիտ, փոքրամարմին ◆ Լանկլավազ երեխա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. անպետք՝ վատ մարդ, փողոցային սրիկա

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։