լաստակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑsˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լաս•տակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- տախտակամած, որի վրա որմանադիրնեը կանգնում են պատ շարելու համար, փայտամած ◆ Չորս կողմը լաստակներ, քարտաշների մուրճերի չխկչխկոց, քար ու կրի փոշի։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- տախտակաշեն ժամանակավոր ամբիոն, հարթակ կամ աշտարակ (ճառախոսության, ներկայացումների, զանազան տեսարաններ դիտելու համար) ◆ Լաստակների վրա համեստ, քղամիդով բեմ հանեց գործող անձանց։ (Ս. Տարոնցի)
- ջրաձի տախտակամած
Հոմանիշներ խմբագրել
- փայտամած (շին․), լաստակերտ, տախտակամած, դաստաճաղ
- տե՛ս վերնահարթակ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։