լավա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑˈvɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լաւա
վանկեր՝ լա•վա
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հրաբխից ժայթքող հրահեղուկ զանգված ◆ Այժմ արդեն գործում են մոխիր և լավա ժայթքող ինը հրաբուխներ։ (Մամուլ)
- (փխբ․) հոծ՝ զանգվածեղ բազմություն ◆ Շարժվում էր ապստամբների լավան: ◆ Փողոցը լցված մարդկային լավան նահանջեց։ (Գարեգին Սևունց)
- (փխբ․) որևէ բանի բուռն ու հավաքական միասնություն կազմող դրսևորում՝ ժայթքում ◆ Շարժվեց ժողովրդական ցասման լավան: (Ռյուկման)
- (փխբ․) հոսող՝ տարածվող և ամեն ինչ լափող՝ ոչնչացնող բան ◆ Հրդեհի լավան անկասելիորեն տարածվում էր։
Հոմանիշներ
խմբագրել- (երկրբ․) հրափրփուր, հրահեղուկ, հրահոսանք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։