լավամարդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑvɑˈmɑɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լաւամարդ
վանկեր՝ լա•վա•մարդ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- նա ով աշխատում է լավ մարդ, բարեկամ, բարյացակամ երևալ, լավ մարդ ձևացող, երեսպաշտ (ժղ․) ◆ Փեսայի աչքին լավամարդ դառան: Պարույր Սևակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս երեսպաշտ
Արտահայտություններ
խմբագրել- լավամարդ դառնալ, լինել - մեկին բարեկամ ձևանալ, մեկի մեջ բարեկամի համարում ստեղծել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։