լավաշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑˈvɑʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լաւաշ
վանկեր՝ լա•վաշ
Գոյական
- թոնրում թխվող տափակ, բարակ ու երկար հաց ◆ Խորովածը տաք - տաք քաշում էին լավաշների վրա։ (Րաֆֆի) ◆ Գունավոր աղլուխի մեջ Անա զիզին փաթաթել է լավաշ, խորոված սիմինդր, սխտորած լոբի։ (Ակսել Բակունց)
- տե՛ս Լավաշա
- մրգահյութերից կամ մրգերից ու այլուրից պատրաստված լավաշաձև ուտելիք, պաստեղ ◆ Հիվանդին շլորի լավաշով, մեկ էլ բրնձով եփած շորվա տվեք։ Սերո Խանզադյան
- (խոհր․) օգտագործելիս /օրեր, ամիսներ, տարիներ անց/ քիչ թացացնում և թարմանում է
Հոմանիշներ
խմբագրելհաց, գրտակ, իշկավա (հնց․), սանգակ, լոշ (բրբ․)
արտահայտություններ
խմբագրել- լավաշ հաց - նույնն է լավաշ 1 նշան ◆ Սիրակաթ մայրս քեզի պիտի բերե թան, լավաշ հաց։ (Դանիել Վարուժան)
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | լավաշ(ը) | լավաշներ(ը) |
Սեռ. | լավաշի | լավաշների |
Տր. | լավաշի(ն) | լավաշների(ն) |
Հայց. | լավաշ(ը) | լավաշներ(ը) |
Բաց. | լավաշից | լավաշներից |
Գործ. | լավաշով | լավաշներով |
Ներգ. | լավաշում | լավաշներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Լավաշ: |